Django in de lappenmand

Het lopen van Django ging het laatste half jaar al niet meer zo soepel als daarvoor. Waarschijnlijk is hij een paar keer in een diep gat gestapt die in de uiterwaarden talrijk zijn. In onze vakantie hebben we Django zoveel mogelijk rust te geven en steeds aan de lijn uitgelaten. Het mocht niet baten want na drie weken liep hij nog steeds niet goed. De foto's bij de dierenarts lieten zien dat zijn kruisband was gescheurd en dat alleen een operatie nog uitkomst kon bieden. Op 26 augustus was het zover en nu zijn we vijf dagen verder. De ergste pijn heeft hij nu gehad en is het een kwestie van alleen even uitlaten voor zijn behoefte te doen. Aangezien hij alleen op gras poept brengen we hem naar 'de wallen' waar dat is toegestaan. Het ritje daar na toe is zo'n vierhonderd meter. Gelukkig had onze buurvrouw Wilma een bolderkar in de schuur staan en die mochten we lenen. Django ondergaat de rit gewillig en soms lijkt het of hij ervan geniet. Floris ondersteunt zijn vader door te helpen met het trekwerk. Voorlopig blijven we ons zo zes weken verplaatsen, dan worden er weer foto's genomen en kunnen we daarna, als het goed is, het revalidatieproces in.

We zijn er klaar voor! Op naar 'de wallen'!

Familieweekend met jarige Jitte

Het was een super weekend in Vorstenbosch waar de kinderen met partners, kleinkinderen en honden de 70e verjaardag van Jitte hebben gevierd in de groepsaccommodatie 'De Hooiberg'. We waren met 17 mensen en daar kwam zaterdagavond nog de broer en zussen (mét partners) bij. Het weer werkte helemaal mee en we zaten dik in de 20 gr. Heerlijk die zonneschijn vooral onder de bomen in een heerlijk windje. De honden hadden steeds een mooi uitstapje naar een beek om daarin een baantje te trekken.

Aan aandacht en kinderliefde heeft het aan de honden niet ontbroken. Beer en Aoife waren steevast hun vaste belagers. Ook Anna kwam spontaan over haar hondenvrees heen toen zij Beer zo innig met Django zag knuffelen. Dát wilde ze ook wel, lekker rusten op een lief zacht beest. Dara was meer mannelijk naar de honden maar genoot van het contact met de honden. Helemaal leuk werd het toen Bobby (de Duitse staande langhaar van Erik) arriveerde. Bobby wordt steevast 'Superdog' genoemd door Anna en Dara. Bobby kan zowat met elke hond door één deur en met kinderen is hij ook erg rustig.

 Terwijl Beer zich helemaal overgeeft aan Floris en Django probeert Anna een 'Beer-immitatie'. Dara geeft ondersteuning op 'veilige' afstand.

Wat ruist er in het struikgewas? Deze keer was het een Border Collie. En zoals het hem was geleerd, wist hij zijn grens...

Een cowboy en de cowgirls met hun honden wisten bijzonder goed samen te werken.. De leider van de honden Django krijgt hier zijn laatste instructies..  

Home sweet home...

Zomer 2015

Het is nu nog volop zomer (half augustus) maar ik durf nu al te stellen dat we later deze zomer als een warme zomer herinneren. Na 3 weken in een warm Tsjechië (méér dan 30 gr.) is het voor ons en de honden weer heerlijk in een koeler Nederland te zijn. Alles is relatief!
Voordat we naar Tsjechië afreisden, zijn we eerst een paar dagen naar het buitenparadijsje van Frans en Joanna geweest in de Achterhoek. De tuin is al behoorlijk begroeid en nu zijn er twee metalen opjecten te aanschouwen die ontworpen zijn door Joanna zelf. Wij vonden het een hele mooie aanvulling op de tuin en onze honden ook, zo te zien.

Voor mij symboliseert deze boom het 'mannelijke'. De takken gaan stoer omhoog de lucht in. Django gaat mee de lucht in met zijn aandacht...

Deze 'boom', waar Floris bij wegdroomt symboliseert meer het 'vrouwelijke' door haar volheid en ronde vormen.

Dan was er natuurlijk de kennismaking met de nieuwste aanwinst van Frans en Joanna n.l.: Fanny, een zwarte Labrador teefje. Echt een schattig hondje en onze honden waren er dol mee.

De kennismaking met Fanny ging erg relaxed. Zelfs opa Django kon ervan genieten. Quinta laat het allemaal over haar heen komen..

In Tsjechië hebben we eerst bij een paar weken in de boomgaard gestaan bij Froukje en Ian. Het is al opzicht een feest vanwege de kleinkinderen Anna en Dara, die we dan elke dag in en rond de caravan hebben.

Het zwembad was een welkom verkwikking en het watertemperatuur was zeer dragelijk n.l. 25 gr.

Floris had nog veel schrik voor het schapennetschrikdraad gezien zijn ervaringen in Zaltbommel (twee keer tegenaan gelopen en dus een fikse optater gekregen) en daarom had ik zo'n 25 m meegenomen om mee te trainen. De schrik bij Floris was er al weer snel af.

Hoe doe ik het? Goed, maar wel de volgende keer de dummy niet als een sigaar in je bek!

 Intussen werd er met veel plezier gewerkt bij de caravan en op een ander onverwacht moment stond er opeens een Elfje in de boomgaard!

 Het Elfje liet een eeuwenoud ritueel zien waarvan wij de betekenis niet konden doorgronden.

 En plots stonden we in het volgende sprookje. Hans die Grietje moest vetmesten van een gemene Heks!

 Het bleef nog lang broeierig, soms met dreigende luchten waarin opeen een regenboog was te zien...

 In ieder geval ging de pret door en op een goede morgen hadden we opeens nieuwe buren..

 Gelukkig waren het goede buren die tevens veel oog hadden voor het natuurlijk schoon. Daar werd handig op ingespeeld en het bos werd zodoende van veel rommel bevrijd.

 Het was en bleef droog.. Deze plek is de bodem van het, voor de helft, drooggevallen meertje Jinsov (met een v op de s) In de vroege ochtend en schemeravond staan er reeën te drinken en ze zijn niet bijzonder schuw)

Veel te warm eigenlijk om te lopen en te verplaatsen. We gingen i.i.g. wat cultuur snuiven. De binnenstad van Telc (met een v op de c) is echt heel mooi en een bezoek waard.