Prinsenbal, Sint Maartensviering en natuurlijk de verjaardag van Floris! We hebben Floris uitgebreid geknuffeld en tijdens de middagwandeling kwamen we Yara en zijn half broer Dymo tegen. Toen was het helemaal feest! Die weten wel te jagen!
Als uitje ga ik met Floris naar de NIMROD om daar een andere Grote Münsterlander aan te moedigen. De afgelopen week ben ik helper geweest bij het trainen van een andere NIMROD deelnemer. Dat is de Duitse staande langhaar Tirza van de Duyl met haar baasje Gerard van Bragt. Omdat de NIMROD dit jaar op fort Vechten te Bunnik wordt gehouden zijn we gaan trainen op fort Vuren om zodoende te wennen aan die typische fortomgeving. Tirza kan werken als een tierelier, dus heb ik veel vertrouwen dat ze het goed gaat doen. Natuurlijk is het tijdens de wedstrijd een andere dynamiek én het blijft honden/mensenwerk.
Kleindochter Aoife had voor Floris hier aan de keukentafel al een tekening voor Floris gemaakt. Bedankt Aoife, ook namens Floris!
Ik word hier altijd weer vrolijk van!
Fort Vuren (4-11-2016) Vlnr: Tirza, Gerard van Bragt, Jan Neggers, Bart Nijhoff, ikzelf met Floris.
zaterdag 12 november 2016
zondag 4 september 2016
Dyami of Coopers Border woont nu dicht bij zijn vader en halfbroer
Dyami of Coopers Border (Dymo) is een lange tijd uit beeld geweest. Een week geleden is hij teruggebracht bij de fokker. Barbara heeft hem met een groot hart ontvangen en voortvarend naar een geschikte baas gezocht.
Die is gelukkig gevonden en vandaag was het grote moment daar dat Dymo met zijn nieuwe eigenaars meeging. Barbera heeft nog een laatste foto gemaakt en een paar uur later heb ik een foto van Floris en Dymo gemaakt. Het ging helemaal goed. Dymo's staart ging fier omhoog en hij toonde veel belangstelling voor de nieuwe geurtjes. Hij gaat het helemaal maken op de stadsdijk en stadswallen!
Barbara neemt afscheid van Dymo. Hij is nu uitgevlogen en heeft er nieuwe vrienden bij.
In de uiterwaarden met zijn nieuwe baasjes en vriendjes Yara en Floris.
Er is al een grote klik tussen Dymo en Yara.
Dit is een foto van de overige familieleden genomen op een eerder moment.
Die is gelukkig gevonden en vandaag was het grote moment daar dat Dymo met zijn nieuwe eigenaars meeging. Barbera heeft nog een laatste foto gemaakt en een paar uur later heb ik een foto van Floris en Dymo gemaakt. Het ging helemaal goed. Dymo's staart ging fier omhoog en hij toonde veel belangstelling voor de nieuwe geurtjes. Hij gaat het helemaal maken op de stadsdijk en stadswallen!
Barbara neemt afscheid van Dymo. Hij is nu uitgevlogen en heeft er nieuwe vrienden bij.
In de uiterwaarden met zijn nieuwe baasjes en vriendjes Yara en Floris.
Er is al een grote klik tussen Dymo en Yara.
Dit is een foto van de overige familieleden genomen op een eerder moment.
woensdag 24 augustus 2016
Django en Floris op vakantie
Onze eerste stopplaats was in Duitsland. We hadden daar een afspraak met Koert, Silvia en Beer. Koert had twee campingsplekken gereserveerd in het plaatsje Altenburschla. De camping van zo'n 20 caravanplekken lag aan de oever van de Werra. We hebben daar een kleine week met veel plezier gestaan met de familie. Veel gedeeld en gelachen. Genoten van de vele zwaluwen die met veel geluid over de Werra jagen op insecten. Een zwaluw kan per dag wel zo'n 20.000 insecten op! De eigenaar van de campingplatz is Frits Glaudemans uit Kerkdriel. Op honderd meter van de camping is er een restaurant met ook weer Nederlandse eigenaars (onvervalst Haags!) Echt een plek om nog een keer te bezoeken.
Even buiten Altenburschla is het flink klimmen.
Zo ziet het modern kamperen eruit; met één oog naar de honden én naar je nieuwe auto.
Ja, de volgende stop was in Tsjechië bij het dorpje Brezi. Vanuit onze caravan hadden we uitzicht op het stadje Kamenice Nad Lipou. Bij Froukje en Ian zijn we zo'n 2 weken geweest. Het was weer super gezellig!
Met de kleinkinderen Anna en Dara trokken we het bos in en liepen van vuurzwam naar vuurzwam..
Twee honderd meter van de caravan zie je reeën, ooievaars en eekhorens.
Een honderd meter verder kan worden gezwommen..was ook best warm.
Ook dit jaar weer genoten van de wandelingen.
Op de terugtocht zijn we twee dagen in Duitsland geweest. Tijdens de wandeling bezochten we een bijzonder Kapelletje die tijdens van de koude oorlog niet meer te bereiken was voor de omliggende dorpen omdat het op de grens lag van Oost- en West-Duitsland én bij een bewakingseenheid. Het moet heel aangrijpend voor de bewoners zijn geweest toen ze zagen dat er van het kapelletje weinig over was. Na de val van de muur hebben ze het eendrachtig herbouwd.
Gelukkig is het nu verleden tijd..
Er is een monumentje gebouwd wat herinnerd aan die gespannen periode.
Het Kapelletje is weer in oude glorie herbouwd.
Even buiten Altenburschla is het flink klimmen.
Zo ziet het modern kamperen eruit; met één oog naar de honden én naar je nieuwe auto.
Ja, de volgende stop was in Tsjechië bij het dorpje Brezi. Vanuit onze caravan hadden we uitzicht op het stadje Kamenice Nad Lipou. Bij Froukje en Ian zijn we zo'n 2 weken geweest. Het was weer super gezellig!
Dit jaar zagen we ze voor het eerst: Hans en Grietje...of was het Roodkapje...
Twee honderd meter van de caravan zie je reeën, ooievaars en eekhorens.
Een honderd meter verder kan worden gezwommen..was ook best warm.
Ook dit jaar weer genoten van de wandelingen.
Natuurlijk moest er nog met Floris worden getraind. Gelukkig had ik volop hulp tijdens het dirigeren...
Voor deze haas was er geen ontkomen aan. In samenwerking met Django kon Floris het klusje klaren..
Gelukkig is het nu verleden tijd..
Er is een monumentje gebouwd wat herinnerd aan die gespannen periode.
Het Kapelletje is weer in oude glorie herbouwd.
De wind was geen spelbreker voor Floris op de SJP te Haaften; 20 augustus 2016
Floris sloot deze SJP af met 88 punten en kreeg een beker (1e plaats) en de wisseltrofee (het Zwijn) mee.
Inmiddels is Voorst en Oploo achter de rug. In Voorst stonden we met 32 graden op de A-proef. Toen hij naar de Duif mocht, rook hij elders aantrekkelijke geuren en ja, dan is het snel over. In Oploo ging het mis op de markeerproef. Vanwege...weer die lekkere geuren. Hij is nog 3, dus daarin moet hij nog stabieler worden.
Hoe vaak gebeurt het dat mensen die van ver komen, als
eerste er zijn. Het voorgaande lijkt zo onlogisch! Toch gebeurde het met mij op
die 20e augustus… Voor mij
een thuiswedstrijd, zo’n kwartier rijden. Dus kwam ik als laatste aan… Thuis
had ik Django en Floris (Cesar v. Dorka’s Plek) een half uurtje uitgelaten
voordat in richting de Crobsewaard reed. Dit is voor mij een bekend gebied
omdat ik er met Django jaren heb getraind. Toen ik op het terrein kwam zag ik
zoveel bruine honden dat mijn ogen naarstig op zoek gingen naar de zwart-witten!
Er bleken (gelukkig toch nog) 12 GM’s deel te nemen aan de proef. We waren
flink in de minderheid want zet dit maar af tegen de 48 Vizsla’s die hun beste
pootje voor gingen zetten. In mijn lijf kondigde met regelmaat de spanning aan.
Toch maar proberen om het koppie erbij te houden en mijn trainer op mijn
schouder zetten, hield ik mezelf voor.
De weersvoorspelling was gunstig; niet te warm, een lekker
windje en een kleine kans op regen. Dat lekkere windje werd later een stevige
bries, althans op open onbeschutte plekken.
Met groep 3 startte we met ‘apport te land’ en ‘apport uit
diep water’. De honden waren gelijk fris en met een 8 en een 10 gingen Floris
en ik naar ‘houden aangewezen plaats’. Samen met een jonge onrustige Viszla (14
maanden!) ging ik met een 10 naar ‘aangelijnd en los volgen’ en uitsturen,
komen op bevel’ Daar bleek Floris de grond lekker geurig te vinden. Geen wonder
want het was het schapenveldje van een boer. Dus het resultaat was een 9 en een
8 ivm ruiken aan de grond. ‘Markeer te land’ deed hij ondermaats. Niet vlot
pakken en onderweg een keer plassen. Tja, dan zit je snel op een 7. Het ‘apport
over diep water’ deed Floris naar behoren en werd met een 10 gewaardeerd.
Tussen de middag kwam mijn trainer Jules van Harssel langs
om te kijken hoever ik was gekomen. Ik kon weinig meer mededelen dan dat ik
‘niet ontevreden was’. Gezien mijn puntenlijst kon hij zich daarin vinden. Nu
nog het laatste B-onderdeel; het
‘verloren apport te land’ Een mooi goed uitgezette proef (echt vakwerk!) Als
voorjager zie je daar weinig tot niets van, dus alles wat de keurmeester heeft
gezien en waarop hij zijn punten baseert, is ter mededeling. Met een 9 was ik zeer
content omdat ik daarbij op 68 punten was gekomen en daarmee door kon gaan naar
de MAP-B’s. Nu was het ‘het moment’ gekomen om mijn vrouw Jitte te bellen om te
vragen deze kant op te komen fietsen. Daar doet ze normaal een half uur over…
Het terrein voor de ‘dirigeerproef te land’ lag langs de
Waal, waar ook de wind vandaan kwam en deze was al flink aangetrokken. Ik was
blij met dit terrein omdat het vrij vlak en overzichtelijk is en er daardoor
geen draaiwinden zijn. Er gingen 15 honden ‘op’ voor het begeerde A-diploma,
waaronder 4 GM’s! Ik was als 10e ingedeeld en voor mij waren er al 9
deelnemer niet door de proef gekomen. Jitte was nog niet gearriveerd…
Van Rini van Kuijk begreep ik dat hij de enige voorjager was
die zijn hond bij de stopplaats had gekregen. Dus vroeg ik aan Rini welke
‘lijn’ hij zijn hond had gegeven. Zijn aanpak leek mij ook een goede manier voor
Floris dus gaf ik Floris de richting waar hij moest uitkomen. Hij moest nu
schuim tegen de wind in en had een paar aanmoedigingen nodig om ‘los’ te komen van
de inzetplek. Hij liep daarna rechtstreeks naar het snijpunt van ‘richting’ en
‘hoogte’ en daar gaf ik mijn zitfluitsignaal. Bingo! Gelijk door naar de duif.
Toen ging hij iets te diep zodat ik nogmaals een richting moest aangeven. En nu
ging hij direct naar de duif alsof hij deze al rook of zag. Weer Bingo! Mijn
trainer Jules zij later: “Toen hij de duif oppakte zei een omstander dat hij nu
zou gaan plassen’ En zo geschiedde; Floris besprenkelde een kei die nabij de
duif lag en ik kreeg een 7 voor deze proef.
Uiteindelijk bleek Floris de enige hond die de duif had
binnengehaald! Inmiddels was Jitte ook toeschouwer van de proef. Er stond zo’n
harde wind dat ze een kwartier later met de fiets was aangekomen!
Op dat moment wist ik dat ik nog een 7 nodig had voor deelname
aan de A-mappen. Met een punt lager was deze dag toch een kleine tegenvaller
geworden. Maar voor de laatste proef, de ‘apport van verre loper over diep
water’ had ik veel vertrouwen in Floris. Dan is het over water sturen, het
commando ‘zoek sleep’ geven en verder afwachten wat er gaat gebeuren. Ook voor
keurmeester Jan Moerkens die bij de startplek aanwezig was, kan dan verder
niets meer dan gewoon afwachten wat gaat komen. Al spoedig hoorde ik via zijn
portofoon dat Floris de eend had. Niet veel later toonde hij zich met eend bij
het water en zwom mijn richting op. Perfect!
Bij de prijsuitreiking bleek dat dit onderdeel met een 10
was gewaardeerd! Toen kon mijn dag niet meer stuk. Het was heel fijn dat veel
mensen zo meelevend reageerden, echt hartverwarmend die positieve reacties. Thuis
gekomen hebben we er nog een borrel opgedronken om weer bij te komen van alle
opwinding. Het is toch niet gewoon om zo’n dag mee te maken. We mogen ‘het
Zwijn’ een jaartje in huis hebben en intussen heb ik Floris ingeschreven voor
de MAP in Rha.
Inmiddels is Voorst en Oploo achter de rug. In Voorst stonden we met 32 graden op de A-proef. Toen hij naar de Duif mocht, rook hij elders aantrekkelijke geuren en ja, dan is het snel over. In Oploo ging het mis op de markeerproef. Vanwege...weer die lekkere geuren. Hij is nog 3, dus daarin moet hij nog stabieler worden.
zondag 10 april 2016
Onze Floris weer de BOB
Op 9 april waren Floris en ik op de Internationale Dog Show van 'De Utrecht' in Nieuwegein. Om 9:30 uur waren we gelijk aan de beurt en konden we binnen vijf minuten de ring weer verlaten met een dikke Uitmuntend en met een Best Of Breed (BOB) Daarna volgde het lange wachten op de erering. Met een vertraging van een kwartier begon deze om 15:15 uur en rasgroep 7 (staande honden) was goed bezet. Keurmeester Wout Arxhoek keurde deze groep en zo wist ik van te voren dat we geen schijn van kans maakte. Dat kwam mij goed uit, ik zat al op hete kolen want ik moest nog naar een bruiloft in Pijnacker. De dag was voor mij al geslaagd! We kwamen nog bekenden tegen zoals Bart en Saskia Nijhoff met hun jongste hond Sarah, en hun vriendin Linda Weijnans. Linda is met de opleiding keurmeester begonnen en gaat zich o.a. specialiseren in de Grote Münsterlander. We gaan haar dus meer tegenkomen bij de zwart-witten!
Samen op de foto! Was ook voor een goed doel dus een win-winsituatie.
Zowaar een leesbaar keurrapport en een heldere omschrijving! Hulde keurmeester en schrijver!
Samen op de foto! Was ook voor een goed doel dus een win-winsituatie.
woensdag 23 maart 2016
We zijn weer begonnen!
De winter ligt weer achter ons en het lentegevoel word elke dag sterker. Dat betekent voor Floris en mij dat we i.p.v. om de week, nu elke week trainen met de groep. De afgelopen training was vriend Klaas mee om te fotograferen om zodoende zijn toestel uit te proberen op bewegende beelden. Het resultaat mag er zijn en gelijk ook handig om met zijn foto's het groepje voor te stellen.
Dit is Jules, de man die ons het komend half jaar de (juiste) weg wijst. Nu bezig met zijn warmingup.
Heeft hij een hond? Zeker, en helemaal niet de minste. Ze is de benjamin, maar wat hebben we deze middag genoten van de kwaliteiten van Jayla. Ze gaat ver komen!
Daar wil de baas dat je gaat zitten!
Thirza is zo snel dat zelf de sluitertijd van het fototoestel te langzaam is om haar nog scherp op de foto te zetten. Cees is zeer ervaren en werkt net zo hard met haar mee!
Daar komt het apportje al aan.
Dit is Hans en de laatste tijd maakt hij met Ruby de meeste progressie van de groep. Hier jaagt hij Ruby voor!
En Ruby weet haar baasje wel te vinden!
Daar is Floris. Hij wil graag werken voor de baas. Eenmaal terug gekomen met een dummy, gaat hij graag nog even sociaal doen bij de anderen
Vooruit!
Ik weet waar ik naar toe moet; de kant die het baasje aanwijst!
Zo ziet mijn baasje het graag!
Eindelijk een verfrissing!
Snel hé?
O.k.! Ik ga al!
Een makkie!
Ik loop wat af met die dingen!
Maar ik ben jong en snel!
Op drie poten kan ik het ook!
Zo, even uitrusten... Dan kan Klaas ook nog een foto van me schieten!
Cees is aan het voorjagen en de rest kijkt toe hoe Thirza werkt.
Dit is Jules, de man die ons het komend half jaar de (juiste) weg wijst. Nu bezig met zijn warmingup.
Heeft hij een hond? Zeker, en helemaal niet de minste. Ze is de benjamin, maar wat hebben we deze middag genoten van de kwaliteiten van Jayla. Ze gaat ver komen!
Daar wil de baas dat je gaat zitten!
Thirza is zo snel dat zelf de sluitertijd van het fototoestel te langzaam is om haar nog scherp op de foto te zetten. Cees is zeer ervaren en werkt net zo hard met haar mee!
Daar komt het apportje al aan.
Dit is Hans en de laatste tijd maakt hij met Ruby de meeste progressie van de groep. Hier jaagt hij Ruby voor!
En Ruby weet haar baasje wel te vinden!
Daar is Floris. Hij wil graag werken voor de baas. Eenmaal terug gekomen met een dummy, gaat hij graag nog even sociaal doen bij de anderen
Vooruit!
Ik weet waar ik naar toe moet; de kant die het baasje aanwijst!
Zo ziet mijn baasje het graag!
Eindelijk een verfrissing!
Snel hé?
O.k.! Ik ga al!
Een makkie!
Ik loop wat af met die dingen!
Maar ik ben jong en snel!
Op drie poten kan ik het ook!
Cees is aan het voorjagen en de rest kijkt toe hoe Thirza werkt.
Abonneren op:
Posts (Atom)